Kamp Rees
Kamp Rees, ook wel Arbeitslager Groin, werd opgericht in november 1944 en was in gebruik tot 23 maart 1945 in een oude dakpannenfabriek uit 1850 in Rees vlakbij de grens met Nederland ter hoogte van Doetinchem. Het terrein van de fabriek werd als arbeidskamp gebruikt waar gevangenen dwangarbeid moesten verrichten zoals het graven van tankgrachten. In totaal hebben er ca. 3500 mensen gevangen gezeten van verschillende nationaliteiten waarvan het grootste gedeelte Nederlanders, maar ook Russen, Roemenen en Polen, Fransen en Italianen. De gevangenen sliepen veelal in tenten en de omstandigheden in het kamp waren slecht. Weinig eten, ziekte, kleding was schaars, geïmproviseerde latrines en SA bewakers die bevel hadden over de gevangenen op verschillende locaties rondom het terrein die bij ongehoorzaamheid of uitputting niet aarzelde om over te gaan op mishandeling, soms tot de gevangenen stierven. Het totaal aantal doden in het kamp wordt geschat op 247, andere bronnen spreken over ruim 300. Op 25 maart 1945 om 12:00 uur werd het kamp bevrijd door de Geallieerden na een zwaar bombardement op Rees op 23 maart.
Titel: De Sinterklaas razzia van 1944
Auteur: Dick Verkijk
Aantal pagina's: 302
ISBN: 90 5911279 2
Druk: 2004
Uitgever: Aspekt
In de winter van 1944/45 hield de Duitse bezetter razzia's in tal van steden in het westen van Nederland. In wezen waren alle mannen tussen zeventien en veertig jaar vogelvrij. Wehrmacht en Grune Polizei stroopten huizen en straten af en wisten tienduizenden mannen te pakken; alleen al bij de eerste razzia in Rotterdam in november 1944 waren dat er niet minder dan vijftigduizend. Haarlem en omgeving waren op 6 december aan de beurt. met opzet hadden de Duitsers die datum gekozen, omdat veel mannen, die elders waren ondergedoken, voor de sinterklaasavond even naar huis waren gekomen. Samen met opgepakte Hagenaars, Delftenaren en Apeldoorners kwamen ze in kampen vlak bij Emmerich: Rees, Bienen en Praest.
Titel: Ik was er bij
Auteur: Henk Buurman
Aantal pagina's: 69
Druk: 1994
Uitgever: Eigen beheer
'Dit is het verhaal van iemand die het allemaal zelf heeft meegemaakt. Vervolgd, opgepakt, gedeporteerd, tot dwangarbeid veroordeeld, ontsnapt, gevlucht en behouden thuis gekomen. Helaas hebben velen hun leven moeten laten. De gevoelens van angst, pijn en verdriet mogen dan vervaagd zijn, maar vergeten worden ze nooit. De wonden welke eens werden geslagen zijn tot op de dag van heden voelbaar. Met de gedachte aan hen die het niet hebben overleefd heb ik dit verhaal geschreven. Opdat wij niet vergeten...'