Sachsenhausen

Het concentratiekamp Sachsenhausen werd in de zomer van 1936 gebouwd door gevangenen uit de Emsland kampen. Het was het eerste nieuwe kamp dat werd opgericht nadat Heinrich Himmler in 1936 tot hoofdcommissaris van de Duitse politie werd benoemd. Als een model voor andere kampen en met het oog op de locatie net buiten de hoofdstad, kreeg Sachsenhausen een speciale rol in het concentratiekampsysteem. Dit werd in 1938 versterkt toen het administratieve hoofdkantoor voor alle Duitse concentratiekampen werd overgebracht van Berlijn naar Oranienburg. Meer dan 200.000 mensen werden er gevangengezet. Aanvankelijk waren dat politieke tegenstanders, maar steeds meer mensen die als raciaal of minderwaardig werden beschouwd werden later ook opgenomen. Tegen 1939 arriveerden grote aantallen burgers uit de bezette landen. Tienduizenden mensen stierven van honger, ziekte, dwangarbeid en mishandeling, of waren het slachtoffer van de systematische uitroeiingsoperaties van de SS. Duizenden andere gevangenen stierven tijdens de dodenmarsen na de evacuatie van het kamp aan het einde van april 1945. Ca. 3000 zieke gevangenen, samen met de artsen en verpleegsters die achtergebleven waren in het kamp, werden bevrijd door de Rode Leger.